Welkom bij Visserslatijn Nederland

Nu op Visserslatijn...

Italiaanse WK forellen dobbers
Zoals ieder jaar hadden mijn vrouw en ik ook in de zomer van 2011 weer de eer om de VS, het land van de onbegrensde mogelijkheden, aan te doen. De ouders van mijn vrouw wonen...
Lees meer ...


Leden Login

De eerste keer dat u inlogt, dient u dat twee keer achter elkaar te doen

Account aanmaken

Om in te loggen op deze website, dient u een account aan te maken.

U kunt het gratis account aanmaken op ons forum.

Wachtwoord vergeten

Uw nieuwe wachtwoord wordt per email naar u verzonden.

Letop! Thans buiten gebruik!

Visserslatijn Nederland

Karpervissen in Noord-Amerika

Zoals ieder jaar hadden mijn vrouw en ik ook in de zomer van 2011 weer de eer om de VS, het land van de onbegrensde mogelijkheden, aan te doen. De ouders van mijn vrouw wonen daar namelijk, in het plaatsje Normal, een 200 km ten zuiden van Chicago en de grote meren. Er is hier ondanks de hitte genoeg viswater, en karper zit er volop. Alle vis die ik tot nu toe gevangen heb hier zijn echter niet erg groot. Ondanks het feit dat ik ze ieder jaar ietjes groter en zwaarder vang, is de zwaarste vis tot nu toe zo’n 10 pond.

Door gastauteur Chris AckermansChristian Ackermans

Op een mooie vrijdagmiddag in augustus ging ik mijn favoriete meer weer eens een bezoekje brengen op zoek naar zwaardere vis. Ik had tot dan toe grote delen van het meer al gehad, en wist waar ik vrij gemakkelijk een run of 5 a 6 op een middagje kon verwachten. Ik besloot nu echter een arm van het meer te gaan ontdekken waar ik nog niet eerder geweest was.
Na de Volvo vakkundig ergens in een berm geparkeerd te hebben, pak ik mijn boeltje uit. Ik neem minimale bepakking mee om niet twee keer te hoeven lopen. Een stoel, 2 hengels, 2 steunen met mijn Delkims, een schepnet en een klein schoudertasje met tackle.  Ik begin mijn wandeling op goed geluk en sla een pad in richting water. Het padje loopt naar het zuiden, omhoog en omlaag gedurende een kilometertje ofzo. Het pad is al lang niet meer als zodanig te herkennen, veel mensen lopen hier schijnbaar niet, misschien een enkele jager, of misschien is het wel een hertenpad.

Waterslang

Niet goed te zien (telefoonfoto) Rechts in het midden zie je de kop, dan naar links het lijf dat weg loopt onder water.

In ieder geval, ik kom precies op de punt van een inham uit, en ben op zoek naar een plekje om te kunnen zitten als plots een beweging in het water mijn aandacht trekt. Een waterslang zwemt rustig uit de inham weg, richting een boomstam precies onder mijn kant. Ik hurk en wacht doodstil tot het dier precies onder de kant waar ik zit tussen de boomstam tot stilstand komt. Ik kan het dier goed zien, maar heb geen flauw idee wat het precies is. Giftig zal ze wel niet zijn, de meeste waterslangen zijn niet giftig volgens mij, maar ze is met haar lengte van dik anderhalve meter toch best wel een beetje imposant. Ik laat haar lekker met rust, en begin mijn hengels op te tuigen.
Niet goed te zien, telefoonfoto..Rechts in het midden zie je de kop, dan naar links het lijf dat weg loopt onder water.

Ik vis altijd met zachte maïs uit blik, wat uiterst effectief is, maar tegelijkertijd waarschijnlijk ook de reden dat ik wat kleiner vissen vang. Maakt me niet zoveel uit, ik vang liever wat meer dan wat groter, altijd al zo geweest. Ik draai mijn blik mais open om tot mijn schrik te zien dat het maispap is dat ik meegenomen heb. Klotezooi. Het zijn niet de normale korrels, maar het is tot moes gekookte mais, in een saus van maïsmoes. Geweldig, heb ik zo goed als niets aan, en het andere blik heb ik in de auto laten liggen. Perfect, kon niet beter. Ik filter de halve korrels er zo goed als kan uit, en prik er 3 aan mijn hair. De eerste hengel gaat links de kom in, een meter of 5 van een omgevallen boom vandaan.  Gewone zachte mais is al moeilijk aan te bieden aan karper met zoveel witvis in de buurt, laat staan half geschoren korrels. Nouja niet geschoten is sowieso niks, dus dan maar zo. Voor de tweede hengel vind ik ook nog wel wat korreltjes, en deze gaat een meter of 25 rechts van mij op een steun. Ik plaats mijn val een meter of twee uit de kant, vlakbij de boom waar de slang zat. Het gras en riet en staat erg hoog, en de struiken zijn hier net ver genoeg uit elkaar om mijn hengel weg te kunnen leggen. Ik voer bij met wat handje maïsdrap….wachten maar.

Het volgende half uur ben ik bezig een stukje natuur zodanig te vervormen dat ik er ook kan zitten met mijn stoel, en met het vinden van een geschikte plek om eventueel te scheppen. Je wilt hier liever niets aan het toeval over laten, dus druk ik vlakbij mijn linkerhengel het gras en riet plat om bij het water te kunnen. Goed dat ik dit nu doe, want een metertje uit de kant voel ik een spinneweb in mijn gezicht. Ik deins terug, maar het web blijft gelukkig niet plakken. Wat de f#ck? De draden zijn zo dik als mijn vislijn, je zou er zo gitaar op kunnen spelen. Ik ga op zoek naar de uitbater van dit web, en vind in eerste instantie een genodigde. Een cicada (spreek uit sekeejda) is een tijdje geleden in het web gevlogen, en ligt keurig opgerold te wachten tot ze opgepeuzeld wordt. Nu kan ik je vertellen dat deze cicada’s helemaal niet zo klein zijn; ze zijn groter dan de grootste tor die je ooit gezien hebt, en hebben vleugels zo groot als je hand. Ze maken ook een bizar kabaal ’s avonds laat, maar dat ging deze niet meer doen. Toen zag ik de spin, poehee, helemaal niet klein! Ze had een lichaam zo groot als drie knokkels en was in volle spanwijdte zeker zo groot als een Granny Smith. Nou ben je lekker mee; zul je altijd zien; ben je net lekker aan het klungelen met je hengel in je linker hand en het schepnet in je rechter, loop je daar tegenaan! Dus daar maar niet scheppen dacht ik zo. Ik vind een plek ogenschijnlijk zonder beesten, en leg hier het net klaar.

Lief spinnetje…

Er is een uurtje voorbij gegaan inmiddels en ik heb nog geen piep gehad. Ik draai mijn linkerhengel binnen om te verversen en vindt mijn haak  met lege hair. Op het moment dat ik deze hengel opnieuw beaas heb en hem op mijn pieper terug leg, gilt mijn andere pieper het uit. Ik sprint naar de hengel en sla aan. Ik heb contact met de vis, maar de lijn schiet recht onder de boomstronk waar de slang lag. Ik had gehoopt dat de boom niet onder water zou liggen, maar dat was dus overduidelijk wel zo. De vis zwemt zich muurvast en 10 seconden later breekt de lijn. Niets aan te doen. Ik knoop een nieuwe onderlijn en gooi mijn lijn opnieuw uit, dit keer wat verder weg van de boom. Ik had nog precies genoeg maiskorreltjes gevonden, en kiep de rest van de saus eroverheen. Er zit in ieder geval vis, dat is wel duidelijk.

Ik neem weer plaats op mijn stoel en geniet van de geluiden van de duizenden krekels en cicada’s. Het is letterlijk oorverdovend, en ik weet niet eens zeker of ik mijn Delkim, die zo’n 20 meter van mijn stoel vandaan vol open staat, überhaupt wel kan horen.
Een kwartiertje later is het niet deze hengel, maar mijn linker die leven maakt. Piep…….piep………en daar gaat-ie. Een snoeiharde run volgt, en ik sla hard aan. Het voelt aan als een goede vis, en goddank trekt ze weg van de boom, naar rechts het open water op. Ik voel een tak….ik trek de hengel krom en de lijn komt vrij en schiet achter de vis aan die inmiddels al weer heel ergens anders is…weer contact, ik voel waterplanten….ook hier krijg ik de lijn uit, weer schiet de lijn achter de vis aan. De vis schiet nu rechts de hoek om en komt zo te horen ergens onder de kant vast te zitten. Ik sta al in het water om te sturen, maar kan dit geweld niet tegen houden. Ik moet een heel eind door het water om bij de hoek te komen en ik zit nu al muurvast gezogen in de fijne klei. Ik twijfel een seconde denkende aan de slang en moet dit meteen bekopen. De vis geeft een ruk en de haak schiet los. Klotezooi, 0 uit 2…gaat prima zo!!!
Is niks aan te doen. Ik knoop wederom een nieuwe lijn. Je raakt er hier aan gewend veel vis te verliezen, maar leuk is het nooit. Het heeft wel als voordeel dat je altijd met scherpe haken vist, want 1 op de 2 vissen raak je geheid kwijt, meestal met onderlijn.  Ik draai de tweede hengel ook binnen en loop terug naar de auto om het tweede blik mais te halen. Ik heb al mijn spullen gewoon dar laten staan, das dan weer het voordeel, geen kip te bekennen.
Ik gooi beide hengels opnieuw in en voer bij.

Opnieuw een half uurtje later krijst de rechter pieper het weer uit. Ook deze vis zit al muurvast nog voor ik aan kan slaan. 0 uit 3…sta je je echt wel  even te verbijten.
Ik besluit de rechterhengel niet meer daar in te gooien onder het motto eerst beet krijgen en dan verder zien. De rechter hengel komt naast de linker te liggen, en gaat ook de kom in, maar dan dan rechts, in open water….voor zover je dat kunt zien dan tenminste.

Ik ga weer zitten en ben opnieuw één met de natuur, veel meer dan ik in Nederland ooit dit gevoel heb. Ik luister naar de krekels wanneer ik opeens aan de overkant van de kom takken hoor breken. De overkant is niet meer dan 50 meter, en ik heb mijn verrekijker niet nodig om een paar seconden later een hert zijn weg naar het water te zien banen. Het is een mannetje, met een enorm gewei en hij heeft geen flauw benul dat een mens zo dicht bij is. Het is windstil en oven warm, dus hij zal me ook wel niet hebben kunnen ruiken. Terwijl de bok zich tegoed staat te

Amerikaanss spiegelkarper

Klein spiegeltje, niet eens heel jong zo te zien.

doen aan het lauwe water joelt mijn linker pieper het opeens uit. Ik schrik me een hoedje, en het hert aan de overkant niet minder. Terwijl ik in 2 sprongen bij mijn hengel sta, zie ik hem nog net wild met de achterpoten trappend in het bos verdwijnen. Ik sla aan en sta direct met een kromme hengel. Ik geef de vis zo min mogelijk de gelegenheid zich vast te zwemmen door de slip op een haartje na potje dicht te houden.  Het is een iets kleinere vis en dat voel je meteen. De vis laat zich tegen houden en ik voel hoe ze onder water over haar kant rolt door toedoen van haar eigen kracht. Eindelijk kan ik beginnen aan de drill. Ook dat is hier zeker niet makkelijk, maar het moeilijkste gedeelte is gebeurt. Ik drill de vis in een minuut of 5 rustig af, en zie terwijl ze boven komt dat het een spiegeltje is. Dat is dan weer wel tof, mijn eerste spiegel in de VS. Tot nu toe heb ik alleen schubs en graskarper gevangen hier. Ik schep de vis en onthaak haar. Ze is slank en helemaal gezond, niet meer dan een pondje of 5 denk ik, maar wat doet het ertoe. Ik maak zo goed en kwaad als het kan een kiekje en zet haar terug.

Het begint te schemeren en de muggen en gnats (superklein ongelofelijk irritant mini-mugje die altijd direct in je oren vliegt) beginnen uit hun holen te komen. Ik gooi mijn hengel nog één keer terug in, en begin mijn stoel en tasje met spulletjes op te ruimen. Mee dat ik mijn spulletjes klaar heb voor vertrek krijg ik 1 enkele piep op mijn rechter hengel. Ik sta rechtop en kan precies zien dat mijn top staat te trillen. Ik loop naar de hengels en krijg nog een piep….de lijn valt een heel klein beetje slap, maar het lood heeft zich niet meer dan een paar centimeter verplaats. Ik wacht en zie de lijn nu trillen….dan buigt mijn top opeens naar rechts weg en begint de Delkim te schreeuwen. Heel eventjes maar, want nog voor de 14e piep heb ik de hengel al hoog in de lucht en ben ik weer druk bezig de vis te blokken. De vis zwemt de kom in maar draait zich dan 180 graden om en zwemt het wijd op. Ik geef maar weinig slip, maar de vis zit vol in haar run, en de slip helemaal dicht zetten zou zelfmoord zijn. Ze trekt een meter of 20 van de spoel, maar ik houd direct contact en weet de run te stoppen. Een mooie rustige dril volgt waarbij de vis zich alleen op het einde even vast zwemt in de waterplanten vlak voor de kant. Ze zwemt hier net zo gemakkelijk weer uit en even later kan ik haar netten. Een mooie schub van een pondje of 8. Niet het VS record waar ik op gehoopt had, maar niettemin een mooie vis. Kerngezond en zeker te weten nog nooit gevangen. Ik onthaak haar en zet haar terug.
Het is mooi geweest. Ik draai de andere hengel ook binnen en begin bepakt en bezakt de wandeling terug. Tevreden, met een glimlach op mijn gezicht, zoveel potentie zit hier nog!
Tijd voor bier.

Geef een reactie

QR Code Business Card