Ik kan niet wachten om weer ff te gaan vissen vanavond dus ik dacht ik schrijf ff waarom ik vis.
je zit langs de waterkant, te kijken naar dat mooie strakke water waar 1 puntje uitsteek... je dobber. Je zit te wachten op dat ene moment en plotseling, op het moment waarop je het het minst verwacht zie je een beweging, heel klein maar het is er 1. De spanning stijgt, bijt ie door of niet, je ziet je dobber heel ligt wegslepen. Vervolgens een tijdje niks en ineens zie je je dobber omhoogkomen en weggesleept worden, je wacht op het juiste moment en slaat aan. Niet te hard, niet te zacht. Je voelt een weerstand en vervolgens gaat de adrenaline stromen, hier doe je het voor! De volgende minuten lijken wel uren te duren, er schiet van alles door je heen, wat voor vis is het, hoe groot. En uiteindelijk komt het moment van die eerste glimp en zodra de vis bij de kant komt pak je met de andere hand alvast het schepnet, je laat de vis landen in je net en ziet em eindelijk volledig. Je legt de hengel neer, pakt een natte doek, wrijft je handen nat en legt de doek op de grond met de vis erbovenop. Je onhaakt em, meet em, praat tegen em dat ie er prachtig uitziet. En dan komt dat moment van afscheid waarbij je de vis rustig in het water plaatst en de vis wegzwemt, je gooit de hengel weer in en begint weer met kijken en wachten.
Dat voel ik dus, ook nog anderen die het willen beschrijven?!
je zit langs de waterkant, te kijken naar dat mooie strakke water waar 1 puntje uitsteek... je dobber. Je zit te wachten op dat ene moment en plotseling, op het moment waarop je het het minst verwacht zie je een beweging, heel klein maar het is er 1. De spanning stijgt, bijt ie door of niet, je ziet je dobber heel ligt wegslepen. Vervolgens een tijdje niks en ineens zie je je dobber omhoogkomen en weggesleept worden, je wacht op het juiste moment en slaat aan. Niet te hard, niet te zacht. Je voelt een weerstand en vervolgens gaat de adrenaline stromen, hier doe je het voor! De volgende minuten lijken wel uren te duren, er schiet van alles door je heen, wat voor vis is het, hoe groot. En uiteindelijk komt het moment van die eerste glimp en zodra de vis bij de kant komt pak je met de andere hand alvast het schepnet, je laat de vis landen in je net en ziet em eindelijk volledig. Je legt de hengel neer, pakt een natte doek, wrijft je handen nat en legt de doek op de grond met de vis erbovenop. Je onhaakt em, meet em, praat tegen em dat ie er prachtig uitziet. En dan komt dat moment van afscheid waarbij je de vis rustig in het water plaatst en de vis wegzwemt, je gooit de hengel weer in en begint weer met kijken en wachten.
Dat voel ik dus, ook nog anderen die het willen beschrijven?!
Reageer