Ervaren vissen pijn? Mijn antwoord hierop is een volmondig:Yep! Zonder pijn zou geen enkel levend wezen kunnen overleven. Pijn ervaren we met onze zenuwen. Even een citaatje van Wikepedia:
"Een zenuw is een onderdeel van het zenuwstelsel en bestaat uit gebundelde uitlopers van zenuwcellen. Zenuwen bevatten twee typen zenuwvezels: snelle en trage vezels. Langs een zenuwvezel worden fysiologische signalen doorgegeven door verandering van de elektrische potentiaal over de celmembraam. Bij snelle vezels gaat dat met grote snelheid (enige meters per seconde), bij langzame vezels wordt de snelheid uitgedrukt in centimeters per seconde. Het mechanisme is overigens bij snelle en bij langzame vezels grotendeels gelijk, maar bij snelle vezels maakt het depolarisatiefront grotere sprongen door de aanwezigheid van een isolerende myelineschede om de vezel, die wordt gevormd door de cellen van Schwann.
Zenuwen geleiden zowel signalen van de hersenen via het ruggenmerg naar de spieren, waardoor de spieren samentrekken, als informatie van de zintuigen naar het ruggenmerg en de hersenen toe. Daarvoor heeft de zenuwcel, waarvan het cellichaam meestal in het centraal zenuwstelsel ligt, uitlopers genaamd axonen en dendrieten. Axonen geleiden van de zenuwcel af, dendrieten er naartoe. Bestaat een zenuw uitsluitend uit vezels die spieren prikkelen tot samentrekken, dan gaat het om een motorische zenuw; in het andere geval spreekt men van een sensorische zenuw of gevoelszenuw. Komen beide voor, dan is het een gemengde zenuw...."
tot zover...
Oftewel, als ik mijn hand tegen de hete kachel houd, krijgen mijn hersens een signaaltje en die geven weer een signaaltje naar mijn spieren, waardoor ik als de donder mijn hand wegtrek bij de kachel... Kreeg ik die signalen niet, zou ik mijn hand rustig op de kachel laten liggen om even later met een verbaasd gezicht te staan kijken naar een paar lelijk verbrande vingers (1e, 2e of misschien wel 3e graads....)
Een stekelbaarsje heeft zijn stekels niet voor niets, als hij als tussendoortje van een grotere broer moet dienen (het zijn kanibalen) voelt die grote broer het prikken van die stekels van het kleine broertje in zijn gehemelte.... grote kans dat hij loslaat. Doet hij dat niet loopt die grote broer een stevig risico dat kleine broer in zijn keel zoveel verwondingen aanbrengt dat grote broer ook het loodje legt. Dus zonder pijn overleeft geen enkel levend wezen.
'Kriebel' voelen we met diezelfde zenuwen. Als er een wormpje in de bek van een brasem kriebelt zuigt hij hem naar binnen, hij voelt die worm. Karpers hebben er zelf speciale voeldraden voor.
In het geval van de hete kachel voel ik pijn, en dat is onaangenaam, maar als de kachel gewoon lekker warm is i.p.v. heet vind ik die warmte juist aangenaam en leg ik beide handen op de kachel. Pijn is dus gewoon een zodanige hevige prikkeling van het zenuwstelsel dat het onaangenaam is en pijn is dus ook een relatief begrip.
Kortom een vis kan ook pijn voelen.... ziezo, hopelijk hoeft die discussie niet meer gevoerd te worden....
De grens, wanneer de prikkels die het zenuwstelsel doorgeven overgaan van 'aangenaam' naar 'onaangenaam', dat is een veel leuker punt van discussie. Ik denk bijvoorbeeld aan het verschil van de eeltige knuisten van mijn grootvader, die de hete kolen zo uit de kachel pakte met het kinderhandje van mijn jongste.... of de zachte lippen van een vrouw en de harde bek van de brasem...
"Een zenuw is een onderdeel van het zenuwstelsel en bestaat uit gebundelde uitlopers van zenuwcellen. Zenuwen bevatten twee typen zenuwvezels: snelle en trage vezels. Langs een zenuwvezel worden fysiologische signalen doorgegeven door verandering van de elektrische potentiaal over de celmembraam. Bij snelle vezels gaat dat met grote snelheid (enige meters per seconde), bij langzame vezels wordt de snelheid uitgedrukt in centimeters per seconde. Het mechanisme is overigens bij snelle en bij langzame vezels grotendeels gelijk, maar bij snelle vezels maakt het depolarisatiefront grotere sprongen door de aanwezigheid van een isolerende myelineschede om de vezel, die wordt gevormd door de cellen van Schwann.
Zenuwen geleiden zowel signalen van de hersenen via het ruggenmerg naar de spieren, waardoor de spieren samentrekken, als informatie van de zintuigen naar het ruggenmerg en de hersenen toe. Daarvoor heeft de zenuwcel, waarvan het cellichaam meestal in het centraal zenuwstelsel ligt, uitlopers genaamd axonen en dendrieten. Axonen geleiden van de zenuwcel af, dendrieten er naartoe. Bestaat een zenuw uitsluitend uit vezels die spieren prikkelen tot samentrekken, dan gaat het om een motorische zenuw; in het andere geval spreekt men van een sensorische zenuw of gevoelszenuw. Komen beide voor, dan is het een gemengde zenuw...."
tot zover...
Oftewel, als ik mijn hand tegen de hete kachel houd, krijgen mijn hersens een signaaltje en die geven weer een signaaltje naar mijn spieren, waardoor ik als de donder mijn hand wegtrek bij de kachel... Kreeg ik die signalen niet, zou ik mijn hand rustig op de kachel laten liggen om even later met een verbaasd gezicht te staan kijken naar een paar lelijk verbrande vingers (1e, 2e of misschien wel 3e graads....)
Een stekelbaarsje heeft zijn stekels niet voor niets, als hij als tussendoortje van een grotere broer moet dienen (het zijn kanibalen) voelt die grote broer het prikken van die stekels van het kleine broertje in zijn gehemelte.... grote kans dat hij loslaat. Doet hij dat niet loopt die grote broer een stevig risico dat kleine broer in zijn keel zoveel verwondingen aanbrengt dat grote broer ook het loodje legt. Dus zonder pijn overleeft geen enkel levend wezen.
'Kriebel' voelen we met diezelfde zenuwen. Als er een wormpje in de bek van een brasem kriebelt zuigt hij hem naar binnen, hij voelt die worm. Karpers hebben er zelf speciale voeldraden voor.
In het geval van de hete kachel voel ik pijn, en dat is onaangenaam, maar als de kachel gewoon lekker warm is i.p.v. heet vind ik die warmte juist aangenaam en leg ik beide handen op de kachel. Pijn is dus gewoon een zodanige hevige prikkeling van het zenuwstelsel dat het onaangenaam is en pijn is dus ook een relatief begrip.
Kortom een vis kan ook pijn voelen.... ziezo, hopelijk hoeft die discussie niet meer gevoerd te worden....
De grens, wanneer de prikkels die het zenuwstelsel doorgeven overgaan van 'aangenaam' naar 'onaangenaam', dat is een veel leuker punt van discussie. Ik denk bijvoorbeeld aan het verschil van de eeltige knuisten van mijn grootvader, die de hete kolen zo uit de kachel pakte met het kinderhandje van mijn jongste.... of de zachte lippen van een vrouw en de harde bek van de brasem...
Reageer