Nut van verschuiven van Lood?

[cel]

In discusies tijdens de pauze en na wedstrijden hoor ik regelmatig vissers vertellen dat, nadat de beten wegvielen, ze het lood op de lijn hebben verschoven en de aanbeten terug kwamen. Mij lijkt het zinnig om een lijnafstelling, die omzeggens een tweetal uren opperbest was, niet te wijzigen. De dobber veschuiven zou, mijn inziens, een betere oplossing kunnen zijn maar ik neem aan dat daar verschillende meningen over bestaan. Kan iemand daar een tipje van de sluier oplichten?
Tijdens wedstrijden vang ik redelijk vis maar na een tijdje mindert dat en om met de toppers me te doen moet je daar een passende oplossing voor vinden. Goede raad is altijd welkom.

[he11je24]

je geeft zelf het antwoord al,de beten vallen weg de overige vissers blijven vis vangen en jij valt stil.
je hoort later dat ze door het lood te verschuiven hun vis bleven vangen,dus de conclusie lijkt mij duidelijk.

groet,
hendrik

[preston-freak]

Met het verschuiven van lood wordt vaak het verklikkerloodje bedoeld. Feitelijk varieer je dan de lengte van de onderlijn en hoe zwaar je dus op de bodem vist. Ik gebruik deze methode niet zo snel, omdat ik toch wel geregeld wissel met onderlijnen van diverse lengtes. Met lood schuiven heeft vooral zin als je vanaf het begin al zwaar op de bodem zit. Vis je bij aanvang boven de bodem op voorn te vissen, dan zul je toch de dobber moeten verschuiven wil je gericht op brasem kunnen vissen.

[reijntjes]

Maar ook het verschuiven van het bulklood gebeurd toch vaker ?

[moi]

moi ik vis meestal met gegroepeerde loodjes in een bulk en door het schuiven met de dobber zoek ik de waterlaag op
waar de vissen azen en bied daar mijn aas aan door de bulk is het dan snel op diepte waar de vissen azen en vis
ik dus sneller en vang meer .

moi

[cel]

Ik vermoed dat ze het lood verschuiven om het aas trager te laten zakken, zodat de vis meer tijd krijgt om het te lokaliseren. Misschien dat het een invloed heeft op het bijtgedrag van de brasem. De kans dat voorn het aangeboden aas (caster) wegkaapt voor de neus van de brasem is dan groter, daarom twijfel ik soms om tot deze ingreep over te gaan. Brasem brengt gewicht in de schaal en bij wedstrijden draait het hierom. Heb wel eens geprobeerd om de caster net boven de bodem aan te bieden maar heb hier nog weining succes mee gehad. Vandaag weer ondervonden dat het laatste uur de beten sterk verminderden voornamelijk met de caster. Eerst twijfel, dan misschien wat te lang gewacht om over te schakelen naar mais wat me uiteindelijk de overwinning heeft gekost. Het is en blijft een materie die ik graag onder de knie zou krijgen zodat het laatste uur ook nog vis in het brengt en wie weet, misschien toch nog eens een eerste plaats. Groetjes.

[Roha]

De plaats van het bulklood en verklikloodjes bepaalt niet alleen je aasaanbieding maar ook de beetregistratie.
Stel je mist een aantal aanbeten achter elkaar en slaat daarbij in het 'luchtledige' of (erger!) je voelt de vis een seconde weerstand geven waarna je hem op de voerplek lost...
Het is dan handig om het verklikloodje verder van de haak te plaatsen zodat de aanbeet vertraagd doorkomt. Dit geeft de vis meer tijd om het aas goed te nemen en jou de mogelijkheid om hem fatsoenlijk te haken.
Andersom kan ook;
Stel dat elke vis die je vangt het haakje heeft geslikt en je moet met een stekertje achter in z'n keel.... Dan is het handig om het verklikloodje dichter naar de haak te schuiven zodat je de aanbeet eerder ziet en de vis mooi voor in de bek gehaakt wordt.

Bulklood dichter bij de haak schuiven is handig wanneer er plotseling stroming of trek optreedt. Door dit te doen kun je er zeker van zijn dat het aas dichter bij de bodem wordt aangeboden en niet omhoog komt wanneer je de pen tegehoudt.

[flor]

Prima uitgelegd.
Het verschuiven van pen en lood veranderd natuurlijk ook de aasaanbieding.
Soms is het nodig de pen te verschuiven naargelang het gekozen aas.

[cel]

Alvast bedankt voor de uitleg. Zeker die van Roha heeft enkele doordenkers. Vermits ik meestal met casters als aas vis stel ik de dobber vrij scherp af, +/- 5 cm overlengte bij een vlakke bodem. Als ik dan enkele keren mis dan verschuif ik de pen een 1,5 cm hoger, tot dat ik merk dat er geen aanbeten meer worden gemist. Wanneer je met casters op brasem vist moet je pen uiterst scherp zijn uitgelood zodat je bij de minste beweging de haak kan zetten. Ik probeer me ook het gedrag van de caster voor te stellen als er vis omheen zwemt, daarom deze scherpe afstelling, een caster wervelt in het water en maakt de vis attent op voedsel, en wordt op die mannier misschien (?) gemakkelijker opgezogen door de vis. Maar het is al meermaals voorgekomen dat tegen het einde van de wedstrijd de aanbeten afnemen en het dan peuteren wordt om ze nog tot aanbijten te verleiden. Op dat moment worden wedstrijden gewonnen en verloren.
De uitleg van roha over het verschuiven van het lood ga ik toch meenemen voor de volgende wedstrijd. Groetjes.

[BasVR]

De plaats van het bulklood en verklikloodjes bepaalt niet alleen je aasaanbieding maar ook de beetregistratie.
Stel je mist een aantal aanbeten achter elkaar en slaat daarbij in het 'luchtledige' of (erger!) je voelt de vis een seconde weerstand geven waarna je hem op de voerplek lost...
Het is dan handig om het verklikloodje verder van de haak te plaatsen zodat de aanbeet vertraagd doorkomt. Dit geeft de vis meer tijd om het aas goed te nemen en jou de mogelijkheid om hem fatsoenlijk te haken.
Andersom kan ook;
Stel dat elke vis die je vangt het haakje heeft geslikt en je moet met een stekertje achter in z'n keel.... Dan is het handig om het verklikloodje dichter naar de haak te schuiven zodat je de aanbeet eerder ziet en de vis mooi voor in de bek gehaakt wordt.

Bulklood dichter bij de haak schuiven is handig wanneer er plotseling stroming of trek optreedt. Door dit te doen kun je er zeker van zijn dat het aas dichter bij de bodem wordt aangeboden en niet omhoog komt wanneer je de pen tegehoudt.

Prachtige uitleg. Hier ga ik mee aan de slag!

[zev]

Mijn stelregel is hoe dichter het lood bij de haak hoe sneller het aas op de plek is die je wil hebben (bijv. bodem). Dus bij veel beet dient het lood korter bij de haak te staan om geen tijd te verliezen. Zodra de beten afnemen, dit kan door dikkere vis op de voerplek of doordat de vis verzadigd raakt dient het lood verder van de haak af geschoven te worden. Hoe verder het lood van de haak hoe natuurlijker de aasaanbieding. Vooral voor dikkere vis is dit belangrijk omdat deze sneller argwaan hebben.
Bij stromende wateren gelden andere basisregels, hier is de loodzetting onder andere afhankelijk of je driftend of blokkerend wilt vissen.

[Amadeus]

Ik heb dit draadje eventjes doorgenomen.
Staan goede tips tussen, doch nog een paar vragen hieromtrend.

Gisteren heb ik gevist in het pm kanaal bij spannenburg, leuk gezeten doch toen de wind wat steviger werd
moest ik helaas inboeten qua vis ( mede door de hoge deining van de golven ).
Nu is mijn vraag, hoe hou je je aas in zo'n geval stil op de bodem en hou je een goede beet registratie?

Mijn oplossing was, een zwaardere dobber 1,5 gr, mijn lood ( welks ik altijd gespreid heb over de lijn, beginnende ong. 30 cm vanaf de haak ) samengebracht, dus als het ware in bulk en zo laag mogelijk bij de bodem geprobeert te brengen, niet op maar vlak bij.
En dan mijn eerste loodje ( 0.10 ) op de bodem te laten rusten.
Mijn aas bied ik dan aan op de bodem en heb dan ong 30 cm op sleep.
Maar door de deining van het water deint dus ook je aas mee en "danst " dan over de bodem heen.
Hoe hou je deze stil en dan ook nog met een goede registratie?