Al twintig jaar lang komt de postbode tijdens zijn ronde bij de familie Peeters een kopje koffie drinken.
Op een dag belt hij aan, maar er komt niemand opendoen.
De buurman, die in de tuin aan het werken is, merkt dat en roept: "die zullen nog slapen".
En terwijl hij dichterbij komt verteld hij "ze hebben gisteren hun 25ste huwelijksverjaardag gevierd".
De postbode reageert verongelijkt: "dat is straf, ik kom hier al twintig jaar en ik was niet eens uitgenodigd"
Waarop de buurman: "het was nochtans plezant, de vrouwen moesten hun blouse uittrekken en de mannen mochten voelen en geblinddoekt raden wie hun vrouw was"
De postbode: "en dan mij niet uitnodigen"!
De buurman gaat verder: "daarna moesten de mannen hun broek laten zakken en moesten de vrouwen voelen en raden wie het was".
Postbode: "verdorie"! "konden ze mij niet uitnodigen"?
Buurman vraagt: "ge waart dan wel niet uitgenodigd hé", "maar waarom hebben de vrouwen dan wel zo dikwijls uw naam laten vallen?".
Op een dag belt hij aan, maar er komt niemand opendoen.
De buurman, die in de tuin aan het werken is, merkt dat en roept: "die zullen nog slapen".
En terwijl hij dichterbij komt verteld hij "ze hebben gisteren hun 25ste huwelijksverjaardag gevierd".
De postbode reageert verongelijkt: "dat is straf, ik kom hier al twintig jaar en ik was niet eens uitgenodigd"
Waarop de buurman: "het was nochtans plezant, de vrouwen moesten hun blouse uittrekken en de mannen mochten voelen en geblinddoekt raden wie hun vrouw was"
De postbode: "en dan mij niet uitnodigen"!
De buurman gaat verder: "daarna moesten de mannen hun broek laten zakken en moesten de vrouwen voelen en raden wie het was".
Postbode: "verdorie"! "konden ze mij niet uitnodigen"?
Buurman vraagt: "ge waart dan wel niet uitgenodigd hé", "maar waarom hebben de vrouwen dan wel zo dikwijls uw naam laten vallen?".
Reageer