psychologie tijdens vissen

[tester]

Hallo

iemand onzeker maken zal ik niet doen maar de zaak een beetje opnaaien

op de vraag bijt ie zeg ik altijd he de ge der schrik van dan

of de vraag he de al iets gevangen ja een paar visjes

maar wat ik wel doe is mijn handen invrijven met voer of vitamo ik heb het idee dat ik stinkhanden heb voor de vis dan

een verhaaltje Pastoor was eens aan het vissen en had slag over slag vis
en telkens deed ie wat speeksel op zijn aas binnen een kwartier deed zijn buurman dat ook zonder rezultaat overigens

[Eduard]

Haha! Dat soort anekdotes zijn altijd meesterlijk! Zo gaat er bij ons een rond over hoe ze een collegavisser (ik noem geen namen) helemaal gek hebben gekregen: Met z'n drieën vissen tussen het hoge riet, dus ze konden elkaar niet goed zien.
De twee buitenste vissers vingen aardig vis en elke keer bij het beet hebben floten ze even tussen hun tanden. De man in het midden hoorde dus constant alleen maar een fluitje, dan weer van links, dan weer van rechts...

Zelf mag ik graag een beetje extra spetteren met het scheppen van een gevangen vis en zelfs het kleinste voorntje wordt dan geschept. Bij de grotere wedstrijden heeft dat echter niet zo veel zin, men is daar niet zo gevoelig voor dat soort dingen en bovendien ben ik dan zelf ook te serieus bezig met mijn eigen wedstrijd, maar op zich: Een beetje psychologische oorlogsvoering is nooit weg.

[Jan Broess]

Anderen ontmoedigen kan op een andere manier dan zoals eerder beschreven. Gewoon meer (platten) vangen. Bij sommige buren genoeg om ze uit hun concentratie te halen. Dat geldt helaas voor een klein deel van de wedstrijdvissers. De meesten blijven kalm en geconcentreerd.
Dat ben ik inmiddels ook geworden. Eerder word ik altijd onrustig als de ene buur mij lijkt te verslaan. Maar dan verbaast mij de weging. Ik vang toch 400 gram meer dan hij. Onnodige energie verspild met de zorgen die ik maakte om die ene buurman. Afleren dus.

Ik ben vroeger vaker misleid door anderen. Iemand zei eens dat ik het met de feeder moest proberen (met als argument dat er onlangs 13 kg gevangen is) terwijl de anderen doodleuk gingen stokken. En een bonte nederlaag is een feit. Doe ik nooit meer. Ik ga altijd uit van mijn eigen planning en kracht. Daar brengen anderen mij niet meer zo makkelijk vanaf.

Ik ben inderdaad psychologisch makkelijk beïnvloedbaar, maar het wordt nu alleen maar moeilijker