dobberbouw; inline pennen

[Roha]

Met een inline dobber bedoel ik een bolle dobber (stroompen) die evenwijdig aan de as van het drijflichaam een kanaaltje bezit waardoor je de vislijn kunt voeren. Persoonlijk vind ik dit één van de mooiste systemen om op deze manier je vislijn via een pen te geleiden. Het heeft bij dit soort pennen een tweetal voordelen boven het normale dobberoogje;

• Wanneer de lijn op spanning is, brengt deze geen kracht over op de pen. Je krijgt dus geen insnijding in het drijflichaam. (Hoewel dat bij de Rohacell pennen geen kwaad kan, staat zo’n kerfje in de lak niet mooi!)
• Aan de zijde waar het kanaaltje zich bevindt, is de pen ietsjes zwaarder (er is drijfvermogen weggenomen t.b.v. het kanaaltje) waardoor hij tijdens het tegenhouden in de stroming nóg rustiger blijft liggen.

Voorheen gebruikte ik van die holle dunne antennes van Colmic of Sensas om hiermee een kanaaltje te maken door m’n stroompennen. Het nadeel echter was dat de pen op den duur begon na te zakken omdat het kanaaltje water ging opnemen. Sinds een tijdje gebruik ik echter de zogenaamde ‘Microbuis’ van DPP. Dit is een holle carbon waarvan de dunste diameter perfect geschikt is als lijn doorvoer. ( buitenmaat is 0,7 mm. en binnenmaat ongeveer 0,2mm.)

Het mooie van dit materiaal is dat je het voor zowel fabrieksdobbers kunt gebruiken alsook voor je eigenbouw pennen.

Werkwijze bij fabrieksdobbers;

Verwijder met een tang het dobberoogje. Duw in het onstane gaatje voorzichtig een scherpe naald die ietjes dikker is dan de microbuis zo evenwijdig mogelijk aan de as van het drijflichaam.
Op een gegeven moment zal de naald in de buurt van je onderantenne weer naar buiten komen. Trek de naald terug en lijm daarna een op maat gemaakt stukje hol carbon vast in het gaatje. Polijst de beide uiteinden met fijn schuurpapier zodanig dat het carbon niet meer uitsteekt en dus met het drijflichaam één geheel vormt.

Werkwijze bij eigenbouw pennen;
Nadat je de pen hebt voorzien van poriënvuller maak je met de eerdergenoemde naald een gaatje door het drijflichaam. Daarna lijm je de microbuis vast. Net als bij de fabrieksdobber polijst je de uiteinden totdat ze één geheel met het drijflichaam vormen.
Direct na het aflakken steek je een stukje rvs draad van 0,2mm door het kanaaltje. Hiermee voorkom je dat dit met lak gevuld wordt. Na het uitharden van de lak kun je dit rvs weer verwijderen. De overgang van drijflichaam naar carbon kanaaltje zal vrijwel onzichtbaar mooi aansluiten

.
Microbuis kun je in diverse diameters bestellen via ; http://www.rctstore.nl/
(Kijken onder; bouwmaterialen)

[esperto]

ik heb enkele op- en bemerkingen

Wanneer de lijn op spanning is, brengt deze geen kracht over op de pen. Je krijgt dus geen insnijding in het drijflichaam. (Hoewel dat bij de Rohacell pennen geen kwaad kan, staat zo’n kerfje in de lak niet mooi!)

Eventjes een kleine vraag: ik vraag je af of je geen lijkbreuk kan krijgen doordat je erlangs hebt zitten schuren en het stukje hebt gezaagd enzo. Dit zou naar mijn inziens bramen kunnen maken. Laat dit mss ook een tip zijn voor de anderen, want die breuken vallen altijd op het moment van die ene doorslaggevende bonusvis

Aan de zijde waar het kanaaltje zich bevindt, is de pen ietsjes zwaarder (er is drijfvermogen weggenomen t.b.v. het kanaaltje) waardoor hij tijdens het tegenhouden in de stroming nóg rustiger blijft liggen.

hmmmn interessant is dit: wat als je dat buisje nu eens plooit (maar hier vrees ik voor, carbon breek eerder dan het plooit vrees ik) of je monteert een stukje volle carbon haaks tov de antenne, kan dit ook niet zorgen voor een betere aanbieding( zoals bij een cralusso je draad haaks tov de antennen van de dobber weg vertrekt)

Naast dit alles moet ik je natuurlijk weer feliciteren voor deze schat aan informatie die weer met ons wordt gedeeld; want als iets goed is, mag dat gezegd worden !!!

[PeBo]

Ronald,

Ik ben het niet helemaal eens met je, wat betreft de stroompennen. Ik ben ook aan het stoeien met deze dingen. Bij de stroompennen die ik had, staat het oogje midden op het drijflichaam. Ik heb er een aangepast met het oog op de antenne, dus bovenin het lichaam. Ik heb hem nog niet uit kunnen testen, maar gevoelsmatig denk ik dat het niet goed is. De stroom drukt op het hele lichaam. Als je dan het oogje op het midden van het lichaam plaatst drukt de stroom onder en boven dit oogje, met dezelfde kracht en blijft volgens mij je dobber rechter staan. Wat ik ervan begrijp, wil jij het micro buisje door het hele lichaam laten lopen en komt dan de lijn bovenaan het lichaam eruit. Volgens mij gaat dan je dobber schuin staan door de stroomdruk want je kantelmoment ligt bovenaan het lichaam. Nogmaals ik heb het nog niet getest, maar was er mee bezig. Zoals jij het oogje plaatst bij dobbers voor stilstaand of licht stromend water, vindt ik perfect en zal dit ook toe gaan passen als ik dobbers ga maken. Gisteren ben ik bij VDH in Utrecht geweest. Ben daar prima geholpen. Ik kwam voor een Jet draaibankje, omdat die goedkoper is dan een Unimat 4. Ik kreeg echter zo’n mooie aanbieding dat ik toch voor de Unimat 4 gegaan ben. Dus er is weer progressie voor me in de dobberbouw

Groeten,
PeBo.

[Roha]

Ronald,

Ik ben het niet helemaal eens met je, wat betreft de stroompennen.
Bij de stroompennen die ik had, staat het oogje midden op het drijflichaam. Ik heb er een aangepast met het oog op de antenne, dus bovenin het lichaam. Ik heb hem nog niet uit kunnen testen, maar gevoelsmatig denk ik dat het niet goed is. De stroom drukt op het hele lichaam. Als je dan het oogje op het midden van het lichaam plaatst drukt de stroom onder en boven dit oogje, met dezelfde kracht en blijft volgens mij je dobber rechter staan.

Ik vind het prachtig dat je het van harte oneens bent met mij!
(Zo krijg je tenminste een mooie dicussie,toch?!!)

Het feit dat ik het kantelpunt het liefst heb op de overgang van drijflichaam naar antenne resulteert er inderdaad in dat de stroomdruk geheel onder dit punt komt te liggen. Mijn systeem zal dus inderdaad iets schuiner in het water hangen dan wanneer ik de zelfde pen uitrust met een oogje dat lager is geplaatst.
Het nadeel van een laag geplaatst oogje zit 'em in het feit dat wanneer je de pen tegenhoudt in de stroming, deze hoger uit het water zal klimmen dan bij mijn systeem. Je zult dus een gedeelte van het drijflichaam boven water zien verschijnen dat in wezen als dikke antenne gaat fungeren en zodoende weer meer weerstand geeft op de vis.
Natuurlijk kun je dit oplossen door je top onder water te steken. De hoek waaronder je lijn de pen verlaat wordt daardoor kleiner zodat er minder liftende kracht op je pen komt te staan. Het komt je aanslag echter niet ten goede.

Wanneer je echter toch de voorkeur hebt voor een laag kantelpunt kun je ook gerust deze microbuis inzetten. Het principe blijft gelijk.

Gisteren ben ik bij VDH in Utrecht geweest. Ben daar prima geholpen. Ik kwam voor een Jet draaibankje, omdat die goedkoper is dan een Unimat 4. Ik kreeg echter zo’n mooie aanbieding dat ik toch voor de Unimat 4 gegaan ben. Dus er is weer progressie voor me in de dobberbouw

Groeten,
PeBo.

Mooie zaak hebben ze daar. En de service vind ik top. Wanneer je onderdelen erbij wilt bestellen is een mailtje voldoende. Een paar dagen later heb je het al in huis.
Zo te lezen kun je straks prima aan de slag met het maken van mooie pennen.

[Roha]

Eventjes een kleine vraag: ik vraag je af of je geen lijkbreuk kan krijgen doordat je erlangs hebt zitten schuren en het stukje hebt gezaagd enzo. Dit zou naar mijn inziens bramen kunnen maken.

Dit euvel dat jij noemt had ik inderdaad regelmatig bij het verwerken van injectienaalden tot inline- kanaaltje. Het polijsten van de randjes van dit chirugisch staal was een kl...werkje.
Het carbon laat zich veel vriendelijker bewerken (zachter). Een dubbelgevouwen schuurpapiertje zorgt ervoor dat je zonder splinters of ruwe randjes het carbon netjes op maat maakt.
Ik moet zeggen dat ik nog geen beschadigingen of lijnbreuk heb gehad.
(Wanneer je lijn onder spanning komt te staan, resulteert dat niet in druk op eventuele scherpe randjes. De lijn raakt enkel de binnenzijde van het kanaaltje)

Je monteert een stukje volle carbon haaks tov de antenne, kan dit ook niet zorgen voor een betere aanbieding( zoals bij een cralusso je draad haaks tov de antennen van de dobber weg vertrekt)

Ik ben niet zo gecharmeerd van bevestigingspunten op dobbers die ervoor zorgen dat je lijn in hoeken komt te liggen. Wanneer deze lijn namelijk onder spanning komt te staan, komen er veel krachten op deze plaatsen terecht. (Vaak zie je dan het silicoontje dat je lijn klemt op die horizontale carbon al uitbuigen onder de druk!)
Ik heb qua aasaanbieding ook geen verbetering kunnen ontdekken tussen zo'n horizontaal naaldje en een normaal dobberoogje.

[PAS123]

volgens mij zijn er pennen van tubertini die dat systeem al hebben ronald!!!
gele met een zwarte streep op.
al eens meegenomen en mee gevist ma veel betere stabiliteit heb ik er toch niet mee ondervonden!!
wel zeggen dat ik die dag niet met gewone pen heb gevist ma ga dat een van de volgende weken zeker eens proberen.

kom terug met mijn ondervindingen?

grtz pascal

[PeBo]

Ronald,

Met punt 1 ben ik het helemaal eens. Ik bedoel de mooie discussie met de nadruk op mooi, want daar gaat het om.

Citaat Ronald:
Het nadeel van een laag geplaatst oogje zit 'em in het feit dat wanneer je de pen tegenhoudt in de stroming, deze hoger uit het water zal klimmen dan bij mijn systeem. Je zult dus een gedeelte van het drijflichaam boven water zien verschijnen dat in wezen als dikke antenne gaat fungeren en zodoende weer meer weerstand geeft op de vis.

Dit klopt helemaal. Het is maar waar je voor kiest. Je moet het systeem wat je kiest vertalen, naar de manier van driften die je wil hanteren. Mijn manier:
Ik heb het over water met een drift waar een dobber nodig is van 3 tot 10 gram. Ik vis met een versneden top met een korte voorslag. (max. 80 cm) Als mijn lijn strak komt te staan komt inderdaad mijn dobber omhoog, maar dat kan je niet voorkomen en dat is ook de bedoeling. Op het moment dat ik mijn top 10 cm meegeeft zakt mijn dobber weer terug (lees aas). En dat is juist het moment dat een eventuele vis aanbijt, omdat hij denkt dat het voedsel aan zijn neus voorbijgaat. Het moment van aanbeet is dan ook nog, wanneer de dobber een stukje vrijheid (10 cm door het meegeven), krijgt om verder te driften en dan staat hij op zijn laagste punt dus met alleen de antenne boven water. Op deze manier kan je ook op een meter vlakke bodem vissen. Op de stroom is de bodemgesteldheid nogal eens een probleem ivm keien enz. Overigens weet ik dat het een mooie theorie is, maar dat het in de praktijk nogal eens anders uitpakt. Het is echter wel de manier die ik altijd pak als uitgangspunt. Na de wedstrijd weet je meestal wat je had moeten doen, maar dat is voor de meeste onder ons wel herkenbaar.

Groeten,
PeBo.

[odul]

Ja hallo daar iedereen

Ik heb het nog niet kunnen testen maar een idee voor wie aan de stroom woont dit: met het idee van Ronald om je oogje halverwege of op de bolle kant te zetten, plaats je een achterlood net zo zwaar dat je pen recht blijft. Dan moet je de top van je hengel niet onder water te steken om recht te blijven. Dit alles is afhankelijk van de drijf snelheid van het water, diepte, soort pen. Wel moet rekening houden met de loodbezetting van je montage dat je pen niet zinkt. Te proberen!
OduL

[tester]

Hallo

wat ook vele stelmogelijkheden heeft is een lusje of dubbele speldwartel die je aan het dobberoog klikt en aan de hoofdlijn

met een extra rubbertje op je onderantenne kun je dan de driehoek veranderen die de stand van je dobber bepaald

suc6

[Roha]

volgens mij zijn er pennen van tubertini die dat systeem al hebben ronald!!!
gele met een zwarte streep op.
al eens meegenomen en mee gevist ma veel betere stabiliteit heb ik er toch niet mee ondervonden!!
wel zeggen dat ik die dag niet met gewone pen heb gevist ma ga dat een van de volgende weken zeker eens proberen.

kom terug met mijn ondervindingen?

grtz pascal

Dag pascal,

Het idee is dan ook niet door mij uitgevonden, hoor?! Hoewel ik het jaren geleden al toepaste met injectienaalden zie je soms inderdaad bij fabriekspennen ook dit inline systeem. Zelf ken ik de geel gekleurde inline serie van Grauvell. wat ik echter mis is de juiste afwerking. Daar waar het materiaal van het drijflichaam en het kanaaltje elkaar raken is het geheel slecht afgewerkt waardoor zo'n pen geheid op den duur water zal zuigen. Fabrieksmatig schijnt het moeilijk te zijn om een goeie afdichting te creeëren.

De stabiliteit van een inline dobber komt enkel naar voren tijdens het sterk afremmen en tegenhouden van de pen.
Het is eigenlijk bij toeval dat ik er achter kwam dat een éénzijdige verwaring op de juiste plaats aan de zijkant van een drijflichaam de pen stabieler maakt.

Jaren geleden kreeg ik een tip van Gerrit Surquin om het balsa van bolle dobbers onder het oogje te voorzien van secondenlijm. Zoals je wel weet wordt dit spul keihard en vormt het na uitharding een laagje om het balsa waardoor je lijn niet meer kon insnijden. (Uiteraard werd de pen daarna netjes gelakt waardoor je de plek van de lijm niet meer kon zien)
Omdat een groot deel van de lijm werd opgezogen door de balsa werd de pen ietjes zwaarder aan die kant. Tijdens het tegenhouden van deze dobber, waarbij je dobberoogje altijd naar onderen wijst, ondervond ik dat deze rustiger in het water lag dan eenzelfde model zonder de lijm.
Later was dat fenomeen nóg sterker aanwezig bij pennen die ik voorzag van een stukje injectienaald (= rvs) waardoor de pen ook aan één zijde zwaarder werd.
De enige verklaring die ik ervoor heb is dat de verzwaring als de kiel van een boot fungeert, die ook stabieler ligt naarmate de onderkant zwaarder is.

[Roha]

Ik heb het nog niet kunnen testen maar een idee voor wie aan de stroom woont dit: met het idee van Ronald om je oogje halverwege of op de bolle kant te zetten, plaats je een achterlood net zo zwaar dat je pen recht blijft. Dan moet je de top van je hengel niet onder water te steken om recht te blijven. Dit alles is afhankelijk van de drijf snelheid van het water, diepte, soort pen. Wel moet rekening houden met de loodbezetting van je montage dat je pen niet zinkt. Te proberen!
OduL

Klopt! Een zogenaamd 'backshot' zal er ook voor zorgen dat je pen beter op diepte blijft. Zelf gebruik ik dit graag bij onstuimige situaties waarbij het moeilijk is om je opslag te controleren. Het geeft veel rust aan je lijnopzet!!
Wanneer je pen het lood moet (kunnen) dragen is het wel zaak om dit backshot mee te nemen in de uitloding.

Idee; waarom geen loodhageltje inbouwen in de zijkant van de pen onder het dobberoogje? Dit backshot wordt dan een "inshot" die de balans tijdens het tegenhouden verbetert en je pen op diepte houdt?
(Hè, al weer iets om te testen....)

[esperto]

Ik ben niet zo gecharmeerd van bevestigingspunten op dobbers die ervoor zorgen dat je lijn in hoeken komt te liggen. Wanneer deze lijn namelijk onder spanning komt te staan, komen er veel krachten op deze plaatsen terecht. (Vaak zie je dan het silicoontje dat je lijn klemt op die horizontale carbon al uitbuigen onder de druk!)

Voilà sie, wat je zegt over dat verbuigen is waarschijnlijk een waarheid als een koe, zo zie je maar dat het vaak theoretisch mooi is maar in werkelijkheid helemaal iets anders

[Roha]

Het is maar waar je voor kiest. Je moet het systeem wat je kiest vertalen, naar de manier van driften die je wil hanteren.
Mijn manier:

Als mijn lijn strak komt te staan komt inderdaad mijn dobber omhoog, maar dat kan je niet voorkomen en dat is ook de bedoeling. Op het moment dat ik mijn top 10 cm meegeeft zakt mijn dobber weer terug (lees aas). En dat is juist het moment dat een eventuele vis aanbijt, omdat hij denkt dat het voedsel aan zijn neus voorbijgaat. Het moment van aanbeet is dan ook nog, wanneer de dobber een stukje vrijheid (10 cm door het meegeven), krijgt om verder te driften en dan staat hij op zijn laagste punt dus met alleen de antenne boven water.

Mooie duidelijke uitleg. Uit jouw verhaal begrijp ik dus dat je het opsteken van je pen door de stroomdruk en tegenwerkende kracht van je opslag bewust veroorzaakt?! Jij gaat er dus helemaal voor wanneer je de lijnopzet laat schieten en zo een 'ontsnappend' aasje nabootst dat een felle beet uitlokt.

Bij ons in de buurt wordt veel vanuit de hengelsteun gevist waardoor de pen geheel op één plaats tegengehouden wordt. Vanuit deze positie moet de beet dus worden geregistreerd. Het is dus bij het blokkeren het beste dat enkel de antenne boven water uitsteekt omdat dit minder weerstand betekent bij een aanbeet.

Zo zie je maar weer dat er voor deze twee technieken de hoogte van de plaatsing van het dobberoogje/inline kanaaltje van wezenlijk belang is.

Wie zou er bij de aanschaf van een stroompen hierop letten?

Ik bedoel maar; .. vaak wordt de aanschaf bepaald door de kleur, vorm, afwerking,... en vooral het gevoel (intuïtie) dat je hebt wanneer je een pen in de winkel vasthoudt.

[PeBo]

Ronald,
Dit is precies wat ik bedoelde. Ik doe eigenlijk hetzelfde als met een dobber op stilstaand/lichtstromend water. Je tilt dan je pen op en laat hem zakken. Dit laat ik nu de stroming voor mij doen, omdat ik nogal een luie visser ben. Ook ik vis regelmatig met de hengel in de steun. De reden heb ik net vernoemd: ik ben een luie visser. Soms is dat echter wel de manier om een vis te vangen en dat kan van uur tot uur verschillen. Inderdaad is het dan zaak om je dobber zo diep mogelijk te houden. Je hengel horizontaal zo laag mogelijk in de steun t.o.v. het wateroppervlak, helpt wel iets, maar niet helemaal. Dus ga ik die ene stroompen die ik aangepast had, maar eigenlijk geen hoge verwachtingen had, nu uit een ander perspectief bekijken en kan het best zo zijn dat hij toch voor de manier goed bruikbaar is.

Groeten,
PeBo.

[reijntjes]

Ik vis de laatste tijd weer wat meer met de swingtip.
Nu heb ik een tijdje geleden ergens in een vis blad iets gelezen over een
inline swingtip ?
Net zoiets als een inline dobber loopt de lijn daar door de tip.
Heeft iemand enig idee waar ik die kan kopen of wie die eventueel maakt ?