Big Game Vissen

Collapse
X
 
  • Tijd
  • Toon
Clear All
new posts
  • bluemarlin3
    Newbie
    • 05-05-2003
    • 1

    Big Game Vissen

    MARLIN MARLIN MARLIN

    Het is een droom van iedere big-game visser ooit eens het gevecht aan te gaan met een blauwe marlijn.
    Ook ik had die droom al sinds mijn jeugd jaren.
    Gefacineerd door het schitterende verhaal van de oude man en de zee van Ernst Hemmingway, ben ik mij meer en meer gaan verdiepen in de persoon zelf en het big-game vissen.
    Ik hoopte ooit eens het avontuur op zo' n big-game boot mee te maken, maar het kwam er helaas nooit van. Tenslotte kost zo'n visreis aardig wat geld.
    Maar met de jaren die verstreken werd de drang bij mij steeds groter.
    Ik praatte er veel over, met mijn vrouw Jana ,en eveneens met mijn visvrienden.
    Een reis vol visavontuur en spanning, samen met mijn jeugdvriend en mijn vrouw.
    Uiteindelijk hebben wij de knoop doorgehakt.
    Maar waarheen???
    Mijn vriend Joop Kleton had al reeds wat succes geboekt in Gran-Canaria en vertelde mij, dat het daar nog redelijk betaalbaar was.
    Joop bracht ons in contact met Hans Kruit, welke de eigenaar is van de charterboot Blue-Marlin III.
    Het werd juni 1999, toen mijn vrouw, mijn visvriend Ton en ikzelf, voor de eerste maal naar Gran-Canaria vertrokken, naar de plaats Puerto-Rico
    Hier lag de Blue-Marlin III afgemeerd.
    De boot was werkelijk uitgerust met het beste materiaal wat je jezelf maar kunt wensen.
    Vier 80 lbs en vijf 50lbs Tiagra hengels, allen voorzien van Shimano en Penn International reels met double speed.
    Wij ontmoeten Hans Kruit en zijn vrouw Maria voor de eerste maal op 2 juni 1999.
    Deze dag hadden wij de boot afgehuurd, dus nu moest het er maar van komen.

    Vol spanning voeren wij de Atlantische oceaan op.
    Hans vertelde ons wat wij konden verwachten, en legde exact uit, wat te doen bij een eventuele strike.
    Jullie hebben voor de grote jongens een vangstkans van 25% zei hij.
    Het eerste uurtje gebeurde er helemaal niets en er werd gezellig, onder het genot van een kopje koffie, wat heen en weer gekletst.
    Plotseling begon de 80 lbs hengel van mijn maat Ton als een wilde te gieren en nog geen 5 seconden later volgde ook de mijne.
    Vol spanning begonnen wij nu echt aan ons eerste big-game avontuur.

    WAHOO,WAHOO riep hans!!!
    Wat een enorme kracht hadden deze jongens.
    De onberekenbare explosies waren telkens een aanslag op mijn armen en rug.
    Uiteindelijk na zo'n 20 minuten weet ik met de hulp van Hans mijn eerste Wahoo van 24 kilo aan boord te brengen.
    Deze dag, 2 juni 1999, kwamen wij 8 maal in actie
    De vangst: 8 WAHOO'S, wat een brute krachtpatsers.
    Ik wist dat ik voorgoed verkocht was en hier volgend jaar ongetwijfeld weer naar toe zou gaan.

    In Juni 2000 vertrokken wij voor de tweede maal naar Gran Canaria
    Hans vertelde ons, dat er nog nooit vissers aan boord van de Blue-Marlin III, 8 wahoo's wisten te vangen.
    Jij bent een geluksvogel Ruud, zei Hans tegen mij en voortaan noem ik jou maar RUUD WAHOO.
    Onze eerste visdag hadden wij de boot opnieuw afgehuurd.
    Hans vertelde dat er momenteel weinig werd gevangen en dat klopte ook, want er gebeurde die dag dan ook helemaal niets.
    Andere visdagen zou ik gewoon opstappen met andere vissers.
    Mijn tweede visdag waren wij met 6 vissers aan boord.
    Toen wij uit de haven vertrokken was het nu wel meteen raak. Een dubbel strike van dorado
    Geen bijzondere grote maar wel leuk om te vangen.
    Nadat de dorado's aan boord waren, volgde er meteen weer een strike op de hengel van een Duitse visser. Dit was wel een mooi exemplaar. Prachtig van kleur en goed voor ruim 15 kilo.
    De stemming zat er nu meteen weer goed in.
    Twintig minuten later was het opnieuw raak. Dit keer was het de 80 lbs hengel welke in de outrigger stond.
    Ene Piet uit Holland was de gelukkige en hij wist na 10 minuten een wahoo te landen van ongeveer 15 kilo.
    Ik zelf ving deze dag ook nog een Dorado. Het was een mooie vis, welke we ‘s avonds heerlijk hebben opgegeten.
    Op mijn derde visdag waren er opnieuw zes vissers aan boord.
    Dit maal waren het allemaal Hollanders.
    Er gebeurde weinig de eerste uren, en er was een kalme rustige zee.
    ‘s Middags stak er een lekker verkoelend briesje op. Terwijl ik met Hans wat zat te kletsen, knalde de lijn uit de linker outrigger. De 80 ponds reel loopt nog even door om enkele seconden later op volle snelheid lijn begon te geven.
    Ik zag uit mijn ooghoek dat het mijn 80 lbs hengel was,
    GO,GO,GO,GO,riep ik meerdere malen.
    Het was raak, en in no time zat ik in de vechtstoel. Met mijn benen zoekend naar steun tegen de voetplaat. De vis neemt nog steeds lijn maar niet meer met zo.n enorme snelheid als voordien.
    Voor mij het teken dat ik de vis kon gaan drillen.
    Deze vis was een waardige tegenstander, en ik zag hem een paar maal boven de golven springen,
    Na dertig minuten had ik hem langs de boot,
    De kaptein stond al klaar om de onderlijn te pakken.
    Toen ging er een siddering door mijn hele lijf, en ik zag het meteen.
    Witte marlijn riep Hans, en vakundig werd de vis aan boord gebracht.
    Het was een schitterende vis, 2.45 meter lang.
    De kapitein schatte de vis op ongeveer 45 kilo, een -nieuw record- voor de Blue Marlin III.
    Daarna zijn wij meteen naar de haven terug gevaren
    Mijn vrouw Jana was inmiddels ingelicht via de mobiel en toen ik haar zag, stond zij mij met glinsterende ogen op te wachten.
    Ik viel haar om de hals, MARLIJN riep ik, mijn eerste was binnen.
    Wel de kleinere soort -witte marlijn- maar dat deerde mij niet, en nog een boot record ook voor de Blue-Marlin III.
    Hans zei tegen mij, Ruud Wahoo je bent echt een lucky boy.
    De vakantie zat er bijna op, en in restaurant El Gaitero hebben we samen met Hans en Maria en hun beide dochters Sietske en Femke, er een leuk feestje van gemaakt.

    Ons afscheid van de Blue Marlin III bemanning viel ons erg zwaar.
    Tot volgend jaar Hans, en wij komen in juni 2001 zeker terug?

    Op oudejaarsavond 2000/2001 klokslag 12 uur wenste ik, in stille gedachten, mij zelf een goed vis seizoen toe.
    Misschien gebeurt het dit jaar wel dat mijn grote wens uit zou komen, het vangen van een blauwe marlijn.
    Het jaar 2001 begon zeer triest. Een van mijn beste vismaats Cees v/d hoek overleed in maart aan een slopende ziekte.
    Hoe vaak ik met Cees al had gepraat over hoe het zou zijn om eens een blauwe marlijn te vangen zijn ontelbaar.
    We gaan samen naar Puerto Rico, had hij laatst nog gezegd. Joop, jij en ik
    Als ik beter ben gaan we dit jaar in september.
    Het zou er helaas nooit meer van komen om samen te gaan vissen, ik was zeer ontdaan en had intens verdriet.

    Het werd snel mei en de tijd snelde voort zonder dat ik er erg in had konden wij onze koffers inpakken.
    Jana was een grote steun voor mij.
    We zijn er aan toe Ruud zei ze.
    Zaterdag 2 juni was mijn eerste visdag, die dag begon helaas niet al te goed.
    Ik had geen goede nachtrust genoten en voelde mij een klein beetje ziek.
    In de haven aangekomen zag ik de Blue Marlin III al liggen, en gelijk voelde ik mij gelukkig weer wat beter.
    Na wat heen en weer gekletst te hebben met Hans voeren we om 9.00 de haven uit.
    Het water was rustig en Hans verdeelde de hengels. Deze vistrip had ik voor twee hengels geboekt, de andere vissers toonde eigenlijk weinig interesse, wat dan ook later zou blijken.
    Mijn twee tachtig ponds hengels stonden links en rechts op beide outriggers met twee grote geelgroene lures.
    We gaan voor de grote klap zei Hans tegen mij. Op de boot heerste een wat rustige sfeer bijna te eng rustig vond ik.
    De andere vissers gingen naar een klein uur trollend, naar het voordek in de zon liggen, dus ik was alleen met Hans en de acht hengels. Rustig trollend over het water van de Atlantische Oceaan praatte ik met Hans over wat er allemaal gebeurd was het afgelopen half jaar, Hans voelde het goed aan en zij tegen mij: Er gaat nog wat komen vandaag hoor Ruud.
    Deze dag was vreemd, bijna mystiek als of er een waas van geheimzinnigheid om de Bleu Marlin III hing. De dag vorderde gestaag zonder dat er iets gebeurde.
    Ja dolfijnen waren er veel deze keer, wat zeer op prijs werd gesteld door twee Engelse dames die ook aan boord waren gestapt.
    Machtig mooi vonden ze al die dolfijnen, die rond de boot hun zwemkunsten vertoonden.
    Mijn eerste visdag zat er nu bijna op en Benito de kapitein voer de boot al naar wat ondieper water terug.

    Biertje Ruud zei Hans tegen mij, Dat lijkt mij prima Hans zei ik. Samen in de kajuit genoten wij van deze verfrissing. Toen gebeurde het.
    Rechts naast de boot kwam uit het niets een enorme Blauwe Marlijn uit het water, en voor dat wij het beseften knalde die op een van onze lures.
    We stonde beiden in drie seconden bij de hengels, en een van de 80 ponds hengels stond al als een hoepel zo rond,
    De reel krijste en met een enorme snelheid werd de lijn van de molen gesleurd.
    Marlijn…….. marlijn flitste het door mijn hoofd.
    Hans pakte de 80 ponder en gaf iedereen binnen aan boord het commando alle andere hengels binnen te draaien.
    Zonder na te denken zat ik al in de vechtstoel, en Hans plaatste de 80 ponds hengel, in de butt van de vechtstoel.
    Ik voelde meteen de enorme kracht van deze vis, mijn hoofd bonkte en de druk op mijn armen en rug was enorm.
    Wat is deze vis enorm sterk, zei ik tegen Hans
    Hij keek mij met een beetje vreemde blik in zijn ogen aan, en zei enkel : Wie komt er hier nu om te vissen ? Kom op Ruud je moet lijn gaan winnen jongen, anders red je het niet.
    Maar ik kon al bijna niet meer, verzuring ten top.
    Toen na anderhalf uur gebeurde er iets heel vreemds, en het was bijna eng en iets om haast bang van te worden. Een warme gloed flitste door mijn lijf, mijn ogen opzij kijkend naar links over mijn schouder was het net of ik Cees zag. Zijn hand voelde ik op mijn linker schouder, en mijn krachten vloeide langzaam terug in mijn body.
    Met de hulp van Hans en kapitein Benito kwam de Marlijn na twee uur gelukkig wat dichter bij de boot.
    De runs van de Marlijn waren nu niet meer zo krachtig, en ik hoorde in mijn gedachten steeds Cees zijn stem.
    Kom op Ruud je redt het wel. Na meer dan 3 uur kwam de Marlijn langs de linker zijde van de boot, en ik zag hem glinsteren in het zonlicht dat over het oceaan water blinkte.
    Hans bestuurde nu de boot en riep mij toe dat ik nu bij de les moest blijven anders zou het alsnog verkeerd kunnen gaan.
    Benito stond mij nu bij, en zijn advies klonk mij als muziek in de oren.
    Kleine beetjes draaien Ruud zei Benito met een sterk Spaans accent.
    Benito gaf zijn commando's nu in het Spaans aan Hans door, en nu kwam het er op aan.
    Ik voelde nu dat het moment daar was, en zag ik ook de Marlijn in volle glorie.
    Wat een machtige grote vis. GRANDE, GRANDE Marlijn riep Benito met overslaande stem. Behoedzaam pakte Benito de onderlijn in beide handen en ervaren begeleidde hij de Marlijn achter de boot.
    Hans kwam nu ook achter het stuur vandaan, pakte de tag stick ( om de vis te merken) en in een beweging plaatste Hans de tag, en zei tegen mij: deze is ruim 300 kilo vis Ruud.
    Zo vermoeid als ik was kwam ik uit de vechtstoel nu zag ik hem, wat een Marlijn. Ruim 4 meter lang. Benito wenkte mij, kom Ruud en samen pakte wij de bill (snavel) van de marlijn.
    Wat een gigant. Na meting bleek de vis ongeveer 330 kilo te wegen [ 2 % speling ]
    Opnieuw een bootrecord Ruud, zei Hans, zo groot is er nog nooit een op de Blue Marlin III gevangen.

    Hans fotografeerde dat het een lust was, en nu ging er van alles door mij heen.
    Hemingway ja dat prachtige verhaal, van de oude Santiago en zijn Marlijn.
    De strijd die hij moest leveren en ik wist nu ongeveer wat hij gevoeld moest hebben.
    Ik dacht nu ook aan Cees en mijn andere vrienden. Ik hoorde in mijn gedachten hun stemmen.
    Grandioos Ruud, en natuurlijk ook Jana mijn vrouw, want zonder haar zou het mij nooit gelukt zijn deze droom te laten uitkomen.
    Nu was het tijd om de Marlijn weer zijn vrijheid terug te geven. Vakkundig onthaakte Benito de gigantische vis en hield hem rustig vast aan de bill, achter het schroefwater van de boot, om hem weer op krachten te laten komen.
    Daar ging hij en rustig en traag zwom hij weg, nog eenmaal met zijn enorme bill omhoog weer de Atlantische Oceaan in, zijn verdiende vrijheid tegemoet.
    Hans keek op zijn horloge. Vier uur en tien minuten Ruud zei hij tegen mij. Voldaan en moe gestreden zetten wij koers naar de haven van Puerto Rico.
    In de haven van Puerto Rico stonden Jana en Maria en nog een handje vol mensen ons al op te wachten.

    GO GO GO GO klonk het over het water.
    Hier was mijn droom uitgekomen. In deze zelfde vakantie ving ik nog een speervis en een witte marlijn. Met dank aan de bemanning van de Blue Marlin III, Hans, Maria en Benito volgend jaar komen wij zeker weer terug.
    Tot juni 2002 voor nog meer dromen en avontuur.

    Ruud Lefevre

    Amsterdam


    Note: Blue Marlin III Crew

    Ruud heeft in zijn vakantie van juni 2002 , opnieuw een witte marlijn en een schitterende wahoo van ruim 50 pond gevangen.
    Verdere informatie kunt U terug vinden op de website van de Blue Marlin III – www.bluemarlin3.com

  • naja
    Newbie
    • 30-07-2009
    • 1
    • Almere

    #2
    Joop Kleton

    Hoi Ruud,

    Ben aan het napluizen hoe ik weer eens contact op kan nemen met mijn oude vismaat,(ca. 35jaar geleden)Joop Kleton.Viste vroeger altijd met hem In onze oude buurt Osdorp.
    Ben zelf weer begonnen met de hengelsport en zou het onwijs leuk vinden om hem weer eens te horen.
    Aangezien jij hem redelijk goed kent zou je mij een handje willen helpen,(e-mail adres of telnr.?)Volgens mij woont hij nog steeds in Amsterdam West.

    Vrgr.Rolf v.d.Goot

    Reageer

    Working...
    😀
    😂
    🥰
    😘
    🤢
    😎
    😞
    😡
    👍
    👎